4.
Taşların ortasında Leylanın gözleri,
Leyla köşe köşe göz göz şiirin ortasında ,
Ben Leylayı bulduğumdan yahut kaybettiğimden beri ,
Leyla ya o adamın bardağında ya o dağın ortasında..
Ben Leyla gibi güneş doğarken uyanamam,
Şehir gece gündüz benim içimde uyur,
Leylayı götürüp Londra'nın ortasına bıraksam,
Bir bülbül gibi yaşayışını değiştirmez çocuktur..
Leyla diyorsam kesik yanaklarıyla Leyla..
Üç köşeli dünyasıyla,
Okuyla yayıyla yaylasıyla acımasıyla,
Leyla diyorsam şu bizim gerçek Leyla..
Biz seni işte böyle seviyoruz Leyla..
O gitti bize ağlamak kaldı kala kala..
|Sezai Karakoç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder